در مورد روستا و دِه تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در زبان پهلوی، ده (Deh) در پارسی باستان (Dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است. در ایران، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروههایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.
جهت ارائه توضیحات بیشتر به ادامه مطلب رجوع کنید.
در عرف ده عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود. پلاسید رامبد (Placide Ramboud) جامعه شناس فرانسوی می‌گوید: ده واحد اجتماعی ویژه‌ای است که با یک فضا در ارتباط متقابل است و این فضا به عنوان یک عنصر ضروری در نظام اجتماعی ده نقش دارد و به این ترتیب ده دارای بعد اجتماعی است که می‌تواند یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده آن به شمار رود. ده محصول کنشهای متقابل گروههای انسانی و فضا است، میان اعضای ده رابطه‌ای محلی وجود دارد که نتیجه کنشهای متقابل تاریخی است و موجب پیدا شدن حافظه جمعی و محلی است و در نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.
درقانون اصلاحات ارضی در ایران ده چنین تعریف می‌شده‌است. ده یا روستا عبارت از یک مرکز جمعیت و محل سکونت و کار تعدادی خانواده که در اراضی آن ده به کار کشاورزی اشتغال دارند و درآمد بیشتر آنان از طریق کشاورزی حاصل می‌شود.
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده محترم جناب آقای میثم ایزدی و سلام به تمامی اهالی محترم روستای کاهکش
شما اهالی محترم زحمتکش امیدوارم همیشه در تمام مراحل زندگیتون با موفقیتها روبرو باشید و در دنیای علم و پیشرفت نیز درخشان واقع گردید که این افتخاریست برای استان چهارمحال و بختیاری همانطور که اکنون از شرافت و پاکدلی زبان زد عام و خاص هستید/ خیر اندیش خیر و برکت خواهد دید و شر اندیش شر و فلاکت خواهد دید.
اهالی محترم روستای زیبای کاهکش با هم کوشا باشید و دستهای یکدیگر را به گرمی بفشارید که اتحاد باعث پیشرفتها در ممالک از گذشته تا به امروز بوده تا در عرصه تولیدات باغی و علمی در کشور عزیزمان نیز مطرح گردید /با عرض پوزش من نه فقط با شما عزیزان بلکه با تمامی مردمان استانمان هستم و این استان محروم باید درخشش بزرگی در کشور داشته باشه تا رونق و عشق به مردمان عزیز استان بازخورد داشته باشد و محرومیت بی معنا گردد/صمیمانه از شما بزرگوارانی که این مطلب را از بنده حقیر خواندید متشکرم/